Bisschop Aengenent wijdt 4 augustus 1932 nieuwe kerk van Hoogmade plechtig in

De nieuwe kerk van Hoogmade, juli 1932.

(Uit de Leidsche Courant van 4 augustus 1932)

Welk een algemeene verslagenheid heerschte er in Hoogmade toen de kerk instortte – welk een vreugde heerscht er vandaag, nu de nieuwe kerk is ingewijd! Toen de oude tempel in puin was gevallen, heeft men niet bij de pakken neergezeten; al spoedig kwamen plannen en teekeningen om de kerk nieuw op te bouwen.

En heden was de groote dag daar, dat het mooie, sierlijke kerkje zou worden ingewijd. De vreugde was algemeen. De Katholieken hebben te lang in schuilkerken moeten leven, om met houten noodkerken genoegen te kunnen nemen.

De feeststoet

Tegen half zeven gisteravond werd Mgr. Aengenent, Bisschop van Haarlem, aan de grens der parochie verwacht. Mgr. werd daar opgewacht door een groote eeregeleide.

Voorop stond de Harmonie, die met frissche toonen de feestvreugde rondbazuinde. Achter het vaandel van den Volksbond schaarden zich de verschillende besturen. In auto’s reed het kerk- en armbestuur mede, terwijl een auto was gereserveerd voor de geestelijkheid uit omliggende plaatsen. Hierin hadden plaats genomen de zeereerw. Pater Ephrem Sloots, Pastoor E. Derksen van Hoogmade (sic!!), Pastoor Th. Kwakman van Rijpwetering en Pastoor W. Borsboom van Noorden. In andere auto’s hadden plaats genomen de architecten, de heeren Van der Laan uit Leiden, de rentmeester van de Heerlijkheid, mr. Sormani uit Leiden en Kapelaan P. N. Borsboom uit Amsterdam. Een groote stoet ruiters zou den Bisschop tot eeregeleide dienen.

Kapelaan Nieveen van Dijkman, die de Pastoor bij de feestdrukte assisteerde, was eveneens bij de ontvangst aanwezig. Tegen half 7 uur arriveerde Mgr. per auto, waarin tevens gezeten waren de Deken van Leiden, de hoogeerw. heer Homulle en de secretaris van den Bisschop, de zeereerw. heer

Agterof. Aan de grens der parochie steeg Z. H. Exc. over in een met vier paarden bespannen rijtuig.

De pastoor der parochie, de zeereerw. heer Borsboom, heette den Bisschop welkom. Mgr. wordt hier met blijdschap en met dankbaarheid ontvangen. Met dankbaarheid wegens al het goede, wat wij van hem hebben mogen ondervinden. Met blijdschap, omdat Mgr. komt om de nieuwe tempel in te wijden, welke alhier gebouwd is om God op passende wijze te eeren.

Z.H. Exc. dankte voor deze welkomstwoorden, waarna de stoet zich in beweging zette. Onder groote belangstelling der bevolking reed Mgr. naar de kerk. Hier werd Mgr. opgewacht door bruidjes en schoolkinderen. Een der kleinsten van de school, Doortje v.d. Root (HvdP: nog nooit van die naam in Hoogmade gehoord!), bood den Bisschop bloemen aan.

Een groepje schoolkinderen had onder leiding van den heer Theo Bosman een ,,spreekkoortje” geleerd, dat veel succes had. In het spreekkoor gaven de kinderen uitinmg aan de algemeene feestvreugde:

A. ,,Waarom wapp’ren de vlaggen en witgele wimpels

van toren en huizen zoo blij in de wind?

B. Dat is er omdat onze Hoogeerwaarde Bisschop,

door klein en door groot wordt geëerd en bemind.

A. Waarom jub’len de monden en straalen de oogen

van trouw tot den dood en liefde zoo sterk?

B. Dat is er omdat wij als Roomsch-Katholieken

den Bisschop vereeren als Prins van Gods kerk.

A. Waarom buigen de knieën en bidden de harten

als zeeg’nend Zijn hand onze hoofden omzweeft?

B. Dat is er omdat wij den Bisschop beschouwen

als Christus’ Apostel in wien Christus leeft.

A. Waarom toch komt Monseigneur hier in ons midden?

Wat is het, dat juist ons zo innig verblijdt?

B. Dat is er omdat onze kerk – nu zoo prachtig! –

tot tempel van God wordt gewijd”.

De kerk van Maria Geboorte.

Toespraak van den Burgemeester.

(… veel dank, begroetingen, vooral ceremonieel).

De Bisschop spreekt de parochianen toe.

Monseigneur Aengenent, Bisschop van Haarlem, wordt bij de Witte Brug in Hoogmade hartelijk welkom geheten. (Foto Leidsch Dagbad 4 Augustus 1932)

Mgr. nam daarna het woord en dankte voot de buitengewoon schitterende ontvangst. Ik had niet gedacht, dat een kleine parochie als Hoogmade, zoo schitterend voor den dag kon komen. Indien ik het niet reeds wist, dan zou ik vanavond toch zeker tot de overtuiging zijn gekomen, dat Hoogmade een model-parochie is. (…) Wat mij hierin bizonder aantrekt, is, dat uit dit alles sprak een diepe godsdienstzin en een groot geloof, Daaruit alleen kan voortkomen de aanhankelijkheid aan het kerkelijk gezag, welke gij hedenavond hebt getoond en waardoor ik ten zeerste ben getroffen. (…)

(…). Het is mij een grote vreugde hier te worden ingehaald door zoo’n prachtige ruiterstoet, een lange rij van fietsers, de muziek, en mooie vaandels (…) Morgen zal de kerk, die gij ter eere Gods hebt opgericht, voor altijd aan Hem worden toegewijd. Dan zal ik Gods zegen afsmeken over de parochie en herder van Hoogmade.

De Pastoor dankte Mgr. voor de betuiging zijner tevredenheid, waarna de Bisschop de pastorie binnenging. Het bleef nog lang druk in het dorp na dezen welgeslaagden feestavond.

Kerkwijding en Pontificale Mis.

Hedenmorgen heeft Z.H. Exc. Mgr. Aengenent de kerk ingewijd. Een grote menigte geloovigen vulde het schoone kerkgebouw, onder wie Burgemeester en Wethouders en de gemeentesecretaris, de architecten, de heeren L. en Ir. Jan van der Laan en de rentmeester der Heerlijkheid Hoogmade, mr. Sormani.

Na de wijdingsplechtigheden droeg Mgr. Een Pontificale H. Mis op met de volgende assistentie: Presbyter assistent; Deken A. H. J M. Humulle; Troondiakens; Deken J. M. Hellegers van Alphen en Deken J. Borsboom van Noordwijk, Diaconus missae; Pastoor Onel van Roelofarendsveen, Subdiaconus missae; Pastoor W. Borsboom van Noorden, Ad candelam; Pastoor E. Derksen van Oud-Ade, Ad librum; Pastoor Th. Kwakman van Rijpwetering, Ad mitram; Pastoor J. Heiling van de Hartebrug te Leiden, Ad Baculum; de theologant L. v.d. Boog van het Groot Seminarie te Warmond, Ad gremiale et ad ampullas; de zeerweerw. heer D. Bont, van het Seminarie Hageveld te Heemstede, Thuriferarius; de theologant Fr. Knitel.

Tijdens de plechtigheden werden Gregoriaansche gezsangen door het zangkoor uitstekend uitgevoerd.

Na de H. Mis hield Mgr. een toespraak, teneinde de parochianen geluk te wenschen met dezen schoonen feestdag, waarop deze tempel is overgedragen aan God zelf. Want dat is de beteekenis van kerkwijding; een tempel wordt aan God toegewijd en God komt bezit nemen van Zijn huis en woning. Ik begrijp ten volle, aldus Mgr., dat er blijdschap is en dankbaarheid. Dankbaarheid omdat het gebed is verhoord om in uw midden een nieuw kerkgebouw te hebben, waar God als een Vader woont te midden van zijn kinderen wil wonen en hen goed wil doen. God woont in onze kerkgebouwen – Maar woont Hij niet overal. Woont Hij niet in de geheele natuur, zooals de Psalmist bezingt. En toch is de Katholieke Kerk het Huis van God en wel om dubbele reden. Allereerst wil hij hier als een vader op bijzondere wijze zijn gunsten en genade uitdeelen. In de natuur is God de scheppende almacht, de majestueuze Koning, maar in de Kerk is Hij als bij zijn kinderen. In de natuur spreekt zijn grootsheid, in de kerk zijn goedheid in zijn liefde. Alles in de kerk herinnert aan Zijn Liefde: het doopvont, de biechtstoel, de preekstoel, doch op bijzondere wijze het altaar, waarop iederen morgen Gods Zoon uit den Hemel neerdaalt, verborgen in brood en wijn. Hier draagt Hij zich op tot vergiffenis van onzen zonden. Als is ’t waar, dat gij voor den bouw van deze kerk de stoffelijke middelen hebt geleverd, toch is deze kerk een geschenk van God. God

heeft onze tempel niet noodig, maar wij hulpbehoevende, nietige menschen hebben Zijn hulp noodig. Op de tweede plaats is de kerk Gods Huis, omdat Hij hier woont, niet alleen met Zijn Goedheid, maar ook met Zijn Menschheid. Jezus Christus zelf – God en Mensch – is hier tegenwoordig in het H.Sacrament des Altaars. Hier woont Christus in het blauwe tabernakel om ons met zeegeningen te overladen. Hij roept ons: ,,Komt allen tot Mij, die belast zijt en beladen, en Ik zal u verkwikken”.

En meer nog roept Hij ons toe, aan te zitten aan de communiebank en te nutiggen Zijn vleesch en Zijn bloed. Gij zijt ongetwijfeld dankbaar, dat God in uw midden wil wonen, dat hij Zijn woning heeft gekozen temidden van uwe woningen en dat Hij altijd bereid is te troosten in de moeilijkheden van dit leven.

Mgr. wekte de geloovigen op, hun dankbaarheid te toonen door hun levensgedrag, en daardoor te zorgen, dat ook in hun hart God een woning bereidt worde, waar Hij gaarne wil wonen.

Ten slotte sprak Mgr. de hoop uit, dat de Maagd onder wier bijzondere bescherming deze kerk is gesteld allen eenmaal moge binnenleiden in Gods eeuwige woontenten.