Weer een gedeelte van het Pieterpad (11 km) in Zuid-Limburg gelopen

Met mijn (fysio)maatje Nico Welsink heb ik weer een stuk van het Pieterpad gelopen. Vorig jaar hebben wij samen voor het eerst een stuk gelopen, het eindtuk naar de Pietersberg. Nico heeft trouwens in fasen het gehele Pieterpad (498 km wandelen van Pieterburen naar de Sint Pietersberg) al eens gelopen. Onze wandeltocht ging van station Sittard naar station Spaubeek, 11 kilometer over licht heuvelig terrein, over bospaden en trappetjes en landweggetjes. Het kostte ons weinig moeite, althans mijn vermoeidheid viel mee.

Even omdraaien en naar de fotograaf (Nico Welsink) kijken.

Achteraf gezien hadden we beter in Spaubeek kunnen beginnen, want daar is echt niks te doen. Geen (open) horecazaak te bekennen op vrijdagmiddag 4 uur, terwijl je na zo’n wandeling (het was nog eens 2 km extra om in het dorp te komen vanaf het NS-stationnetje) echt trek hebt in vocht en voedsel. In Sittard zijn ruim horecabedrijven aanwezig. Nu kwamen we na een busrit van 20 minuten bijna uitgedroogd in Valkenburg aan. De pint Limburgs bier smaakte prima, alsmede de baguette met Limburgs gehakt.

Windraak? Nog nooit van gehoord.

Op naar het volgende gedeelte, ergens in oktober/november 2020. In Valkenburg verblijven we meestal een paar dagen in hotel Tummers, recht tegenover het oude NS-stationnetje dat stamt uit 1853, het tweede treinstation van Nederland en het enige stationsgebouw dat nog altijd in gebruik is.

Tummers is wel wat duurder (circa 90 euro/nacht, eenpersoonskamer), maar zeer betaalbaar vergeleken met de vele oude shit-hotels die het dorp rijk is. Tijdens hoogtijdagen (o.m. Tijdens de Amstel Gold Race en Valkenburg Kerststad) vragen die zonder schroom 75 euro per nacht per persoon.

Even tijd (rust) om aandacht te geven aan de fraaie paarden op de route.

Die trappetjes kosten moeite vooral omdat er vaak maar een handleuning is.