We hebben onze samenleving ziek gemaakt
Mijn goede vriend Cor kondigde vlak voor de verkiezingen aan dat hij overwoog Wilders te gaan stemmen. Over zijn voorkeur hadden we al eens gediscussieerd, maar ik had steeds niet de goede argumenten kunnen vinden om hem van zijn mogelijke keuze af te houden. Ineens bedacht ik mij: ‘Cor, waarom zou jij als ondernemer die altijd op basis van je eigen wijsheid, inzicht en kunde werkt, gaan stemmen op een dictator?
Op een man die geen respect heeft voor anderen, die niet wil of kan discussiëren; iemand die geen tegenspraak duldt onder zijn eigen geloofsgenoten, een man die alleen maar gif mengt, een mens van wie Wim Sonneveld zou zeggen: wat is die man rottig geknipt!’ Hij heeft geen PVV/Wilders gestemd.
Zeker Wilders heeft wel wat bewerkstelligd. Hij heeft het ‘leed’van een grote minderheid in beeld gebracht en een aantal politieke partijen naar rechts doen opschuiven. Maar hij is niet de oplossing; het is een luie man – hij zit op pluche en wil daar nog heeeeel lang blijven – met gebrek aan een creatieve geest, een man die al vele jaren alleen maar loopt te tetteren en te roepen.
Andere samenleving
Onze samenleving is de laatste decennia ingrijpend veranderd. We hebben bepaalde groepen veronachtzaamd, genegeerd. Ik denk dat de meeste mensen het beter hebben gekregen, ook – ja mijnheer Krol (spreekpop van diehard Jan Nagel) – de ouderen. Neemt niet weg dat de categorie mensen die de laatste 40 jaar geen woning heeft gekocht, matig of geen pensioen heeft opgebouwd, werkloos (heel veel 50-plussers) of ziek is geworden, auto heeft gereden en niet gespaard, mensen die ‘gedwongen’ zzp’er zijn geworden, nu wel degelijk moeite hebben het hoofd boven water te houden. Grofweg toch – schat ik – een vijf miljoen mensen, de mensen die er tegen zitten meegerekend.
En juist zij worden de laatste jaren gegeseld met hogere lasten: huurverhogingen, kosten energie (verhoogde belastingen), eigen bijdrage ziektekostenverzekeringen (385 euro in 2017!), kortingen op pensioen, hogere belastingen in het algemeen, en bijdragen aan voorzieningen/medicijnen die ineens niet meer worden vergoed.
Stamppot met ontevredenheid
De politiek heeft zijn eigen kweekvijver gemaakt voor veel sociaal ongenoegen. En dan – dat komt er nog bij – is er nog een heleboel bangmakerij omtrent pensioenen die verder dreigen te dalen, en buitenlanders die onze huizen stelen en onze vetpotten leeg vreten. En voilá: je hebt de stamppot ontevredenheid die wij Hollanders zo graag eten. Er was een tijd dat we er nog over konden discussiëren, dat er nog loyaliteit jegens elkander hadden (vroeger vanuit een zeker partij-ideologisch perspectief); nee, we hebben nu recht op ons eigen standpunt dat niet verandert omdat we ook niet meer luisteren naar elkaar.
Elite afschoffelen?
Wie een vaste, goedbetaalde baan heeft en dan vooral de klasse die alleen maar (politieke) bestuurdersbaantjes heeft, zoals Rutte, Asscher en – niet te vergeten – Wilders, behoort tot de elite die zou moeten worden afgeschoffeld, volgens een deel van ons volk.
Heeft overigens iemand het idee dat de ‘elite’ kan worden afgeschaft? Waarom accepteren wij niet gewoon dat er mensen zijn met verstand van zaken? En eerlijk gezegd: de meeste politici vind ik integere mensen. En wie wil in hemelsnaam een baan als kamerlid; je kunt geen scheet laten of het staat op sociale media uitgemeten; zes dagen en avonden per week verplichtingen en discussie-avonden (ik hoef zo iemand niet als partner!)
PvdA – SP
Het is waarlijk een gotspe dat een partij als de PvdA niet heeft gezien dat juist een deel van haar achterban al jaren aan het wegglijden was. Kennelijk zijn veel PvdA’ers niet te biecht gegaan bij de SP, maar – overigens net als leden van partijen als CDA en VVD – gelokt door de roeptoeter van Wilders. Ik voorspel overigens nu al dat de SP bij de volgende verkiezingen zal worden gehalveerd, vooral omdat de partij een eeuwig roepende in de woestijn blijft als het om landelijke politiek gaat (nog steeds geen bestuursverantwoordelijkheid gedragen). Opmerkelijk als je dat vergelijkt met de lokale politiek waar veel SP-bestuurders goed werk leveren, ook in coalities met andere uiteenlopende partijen.
Oplossingen?
Willen wij grote groepen niet verloren laten gaan, moeten er stevige stappen worden genomen. Ik noem er twee:
- er moeten betaalbare huurhuizen worden gebouwd. Laat dat over aan particulier initiatief, want gemeenten zitten teveel verstrikt in hun eigen grond-exploiatiebedrijven die de afgelopen jaren grote (rente)verliezen hebben gemaakt (en nu zitten te wachten op betere tijden in de hoop dat ze nog iets van het verlies kunnen terug pakken!). Geweldig die plannen in Amsterdam om kleine appartementen – naar nieuwe inzichten – te bouwen voor huren net boven de 500 euro. En – rijksoverheid – geef subsidie, zodat huren naar 400 euro per maand kunnen. Nog steeds een flink bedrag voor mensen met inkomens van 1400 netto! En disciplineer woningbouwverenigingen (maximum salarissen voor de top, controle op gedegen onderhoud, in beginsel verbod op sloop oudere woningen, nieuwbouwplannen differentiëren en wel zodanig dat die ’toegankelijk’ zijn voor brede maatschappelijke groepen (minima, ouderen, zieken, jongeren);
- Staffel premies ziektekostenverzekering. Weg met verplichte bijdrage, tenzij iemand dat zelf verkiest. Wie meer verdient, betaalt meer. Regel bij wet dat het een solidariteitsheffing is. Beperk macht ziektekostenverzekeraar, want in macht schuilt het ondernemersgevaar van altijd maar meer winst willen maken, een ziekelijk instinct;
Voor alles zijn wij mens
Ik heb niet de ambitie een politiek programma te schrijven. Ik heb het niet over buitenlandse mensen en asielzoekers. Zeker er moet een betere regie komen op toelating van asielzoekers, maar tegelijk realiseer ik mij hoe verschrikkelijk moeilijk dat is. Er komen inderdaad boefjes en boeven mee met die stromen. Het lijkt warempel Nederland wel waar we ook al zoveel (witte) krabbelaars hebben die (goud)geld verdienen aan marihuanateelt en marihuanahandel, of bijverdienen met handel in gestolen fietsen.
We zijn onderhand in een cultuur beland dat als onze ‘eigen’ mensen dat doen dat minder erg is dan dat een asielzoeker diezelfde sport bedrijft: Onthoud: wie wij ook zijn, wat we ook doen: voor alles zijn wij mens!
Goed stuk!