Wat een heerlijk WK-voetbal zonder al dat Hollands oranje-gekletter

Ik ben geen groot voetbalfan. Nooit geweest overigens. Al die overtrokken verwachtingen van ons nationale team, meestal reeds jaren voor de kampioenschappen plaatshebben(de voorselectie); ik heb er helemaal niks mee. Als Nederland verder kwam (vroeger dus), dan keek ik alleen bewust vanaf de kwartfinales.

Ik erger mij aan die ‘verplichte’ opwinding rondom Oranje. ‘Fans’ die meestal als stilzwijgende zoutzakken op de bank liggen, gaan ineens praten met de deskundigheid van een volleerd trainer (ruim 17 miljoen specialisten dus). En ons soms wat droefgeestige landje stort zich vlak voor zo’n toernooi ook altijd in een dwangmatige vrolijkheid van ballonnen, slingers, vlaggetjes en fluitjes. Gruwelijk, maar ik accepteer dat.

Onmiddellijk wordt bij ons volk een soort oorlogsmoreel wakker en komt ons nationaal trauma – onze oosterburen – weer boven drijven en gaan we een ‘soort onder de wapenen’. Duitsers worden weer moffen en koude, zakelijke en vooral humorloze klootzakken, een volk dat wordt bestempeld als vee dat tenminste sportief moet worden geslacht. Ik heb weleens gedacht dat EK’s en WK’s voor Nederlanders niet meer betekenen dan alleen de Duitsers verslaan, een ander belang is er eigenlijk niet.

Heel anders nu met dit WK. Ik geniet – een beetje ook tot mijn eigen verbazing – van een groot aantal wedstrijden, waarvan ik overigens meestal de tweede helft kijk (en er inmiddels achter ben gekomen dat ik mooie spelmomenten in de eerste helft heb gemist, die al bepalend waren voor de uitslag).

Ik hoor ook van vrienden die normaal felle en onvoorwaardelijke fans van ons nationale elftal zijn, dat zij plezier beleven aan dit WK. Goddank geen buren die bij jou tv komen kijken als Nederland speelt en je meehelpen je kratje leeg te drinken en vervolgens nog eens te lang blijven hangen om na te praten (een oneindige herhaling van dezelfde zinnen); geen lawaai-makende fans in luid claxonnerende automobielen (alleen vorige nog wat Marokkanen geloof ik, en ook toen de Duitsers er uit gekieperd werden, meende ik in de buurt wat meer rumoer te bespeuren).

We doen niet mee, maar wat waren velen manisch vrolijk toen de Duitsers sneuvelden. En omdat we niet meedoen, kozen we op voorhand partij voor de Belgen, de Denen, IJsland. Ja, we houden van underdogs want daar herkennen wij onszelf zo graag in! Ik heb niemand kunnen vinden die vóór Duitsland was (nota bene het land dat er voor zorgt dat we te vreten hebben hier!)

En nu we het toch over voetbal hebben. Wat geweldig dat we – eindelijk – een videoscheidsrechter hebben. Daarmee worden veel fouten van scheidsrechter (en wat zijn dat er in geval van penalty’s veel!) rechtgezet en veel voetbaltheater ontmanteld. Je haalt ze er nu uit – helaas nog niet altijd – die dramaqueens die zich zo vakkundig kunnen laten vallen om strafschoppen te forceren. En als dan het bewijs op video wordt terug gekeken en zij als ‘oplichters’ te kakken worden gezet, willen ze nog altijd gelijk krijgen. Want voetbal is emotie, zo praten tv-verslaggevers dat goed!

Het wordt ook tijd dat er, met die videobeelden, veel meer strafzaken tegen voetballers worden gevoerd. Ja, met een kans op een gevangenisstraf. Want sommige voetballers zijn beesten, eigenlijk minder, die met voorbedachten rade anderen lichamelijk willen verwonden.

Overigens kijk ik dit WK op de Belgische of Engelse zenders. Ik heb mijn buik al langer vol van die droge, betweterig en wijsneuzerige commentaar van journalisten die voor mijn gevoel als vijftig jaar hetzelfde doen. Is er eigenlijk wel doorstroming bij de NOS? Of is dat nog het enige bedrijf in Nederland waar je vanaf je 25ste je pensioen haalt?