Voorschoten ontneemt invaliden laatste stukje persoonlijke vrijheid

De rekenmeesters hebben gesproken. In al zijn wijsheid wil het college van burgemeester en wethouders een pool voor gebruik van scootmobielen invoeren. Geen persoonlijk eigendom meer van zo’n vervoermiddel dat uit de wet WMO (nota bene grotendeels verstrekt uit budget van de rijksoverheid) wordt betaald mét een eigen bijdrage van de gebruiker). Dat scheelt de armlastige – zowel qua centen als qua visie – gemeente Voorschoten waarschijnlijk een paar duizend euro per jaar.

Dit is echt een maatregel die mijns inziens door beperkt intelligente bestuurders wordt genomen, ‘regenten’ die waarschijnlijk allen in gezonde fysieke omstandigheden verkeren. Je moet wel verdraaid veel ‘lef’ (zeg maar: de brutaliteit) hebben om het laatste stukje persoonlijke vrijheid van veel invaliden af te willen pakken.

Vrij zijn, in de zin van dat je zelf het moment, de omstandigheden kunt bepalen, de keuze kunt maken om onafhankelijk naar buiten te gaan: als het mooi weer is, om naar de winkel te gaan, de kapper, naar kinderen die in de buurt wonen of gewoon om buiten te zijn. Keuzes die alle mensen maken, keuzes die er toe doen, die je het gevoel geven van zelfstandigheid en onafhankelijkheid. Dat laatste stukje onafhankelijkheid dat levensvreugde brengt; dat het instinct prikkelt dat je werkelijk nog toe doet!

En hoe gaat Voorschoten dat eigenlijk organiseren? Via een website? 400.000 tot 500.000 ouderen zijn digibeet. Misschien via de balie van verzorgings-/bejaardencomplexen? Of gaat de gemeente het zelf regelen? Een gemeente waar steeds op de site staat dat die vanwege personeelsgebrek moeilijker bereikbaar is en dat het regelen van zaken langer duurt.

En wat als iedereen straks met mooi weer naar buiten wil. Een loterij of wie het eerst komt wie het eerst maalt? Een gemeente trouwens die op haar website het belang van de WMO zo netjes formuleert: ,,Deel uitmaken van de samenleving en meedoen is voor veel mensen belangrijk. Soms is daar ondersteuning bij nodig. Bijvoorbeeld u door een beperking, ziekte of uw leeftijd niet alles zelf kunt doen.”

De scootmobielenpool is uniek; wel in meer gemeenten overwogen, maar meestal als onaanvaardbaar terzijde geschoven. De gemeente Voorschoten, toch al niet gekenmerkt door goed financieel bestuur, maakte ooit de verkeerde keuze – waarschijnlijk uit angst voor (gedwongen) opgaan in een groot agglomeraat met Leiden – voor ambtelijke samenwerking met Wassenaar, en plukt van die misstap (het weer uit elkaar gaan) nog steeds de financieel wrange vruchten, een kostenpost waaraan invaliden nu mogen meebetalen.

En wat is dat toch voor arrogantie van die localo’s dat er zoveel angst is voor een gewest groot-Leiden? In veel omliggende dorpen, ook Voorschoten zijn de plaatselijke belastingen hoger dan in Leiden. Welke sentimenten voor zelfstandig blijven tellen hier eigenlijk nog?

Vergelijking van een aantal belastingen /heffingen 2022:

OZB eigenaren: Voorschoten 0,1376 %, Leiden 0,11635 %;

Afvalstoffenheffing: Voorschoten (meerpersoonshuishouden) 444 euro, Leiden 424 euro (meerpersoonshuishoudens);

Rioolbelasting: Voorschoten 235 euro per aansluiting, Leiden 212 euro (voor meerpersoonshuishoudens, lager voor één- en tweepersoonshuishoudens).

En wat zijn we toch een raar land. Ongeacht inkomen kan een beroep worden gedaan op de WMO, voor huishoudelijke hulp ook als stoelliften, taxivervoer, etc. Wel wordt iemand die een hoog salaris aangeslagen voor een hogere vergoeding, in extremis: een multimiljonair kan op deze wet een beroep doen voor een ‘gratis’ traplift, maar betaalt dan wel de maandelijkse maximale vergoeding daarvoor aan gemeente). En zo werkt dat in ons land: als iets gratis is, willen we het allemaal!