Rigide gemeente Leiden draait prachtig jongerenwerk van vrijwilligers de nek om

Wat had de gemeente Leiden weer een haast om een mooi Leids initiatief de nek om te draaien. Aanleiding daartoe was het beslag dat een deurwaarder legde op gelden van de Stichting Jongeren in Nood, omdat de directeur ervan een privé-studieschuld zou hebben. Zeer waarschijnlijk, zo zeggen mensen die er verstand van hebben, een aperte juridische dwaling. De directeur heeft inmiddels het beslag aangevochten, maar de gemeente kent geen genade: Geen ruimte voor overleg, niks, gewoon kop er af!

Op het gebied van jongerenwerk (vanaf 16 jaar) gebeurt in Leiden niet heel veel. Het is een verdraaid moeilijke groep ook om te helpen, meestal gaat het om verschillende problemen tegelijk: verslaving, dakloos en werkloos. De Stichting Jongeren in Nood houdt zich – waar andere veelal afzien – juist wel intensief met die jeugd bezig.

Je moet je huiswerk wel heel goed hebben gedaan wil je als gemeente zo’n besluit nemen, dat vooralsnog op zwakke juridische gronden lijkt te zijn genomen. Meestal is er in dit soort kwesties iets anders aan de hand. Dat is ook zo, zegt de gemeente: er zijn herhaaldelijk meldingen binnen gekomen over fraude, drugs dealen en bedreigingen, schrijft het Leidsch Dagblad. Let wel meldingen dus. Niet onderzochte of niet onderbouwde geruchten, waarop de gemeente Leiden zich nu als toegevoegd argument mede lijkt te baseren.

Ik kan mij niet onttrekken aan de indruk dat Leiden wel erg ver voor de troepen uit loopt. Het is in de regel trouwens slecht kersen eten met een lokale overheid die veel budget heeft om te kunnen procederen. Alleen als je rijk bent of een goede rechtsbijstandverzekering ga je de juridische, vaak oneindig lange strijd aan. Sommigen beginnen er niet aan vanwege die hoge kosten. En daarmee gedraagt de gemeente zich soms als een hork, als een olifant in de porseleinkast.

De Stichting Jongeren in Nood lijkt me geen financieel sterke partij. Het meeste wat zij doet is liefdewerk oud papier, vooral vrijwilligerswerk dus. Er worden 45 jongeren (aldus LD) in meer of mindere mate bij de stichting opgevangen; voor 8 van hen krijgt de stichting een bijdrage betaald in het kader van de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning).

De gemeente wil nu dat de jongeren-in-nood door de stichting worden ‘overgedragen’ aan de sociale wijkteams in de stad. Alsof die niks te doen hebben? Maar geen van de cliënten van de stichting wil dat. En dat heeft volgens de stichting te maken met het feit dat deze jongeren al lang overal zijn uitgespuugd. Allen jongeren met zeer lange geschiedenis in de reguliere hulpverlening, ,,waar zij niet begrepen werden en niet begrepen voelden.”

Volgens de directeur van de stichting is de opzegging van de gemeente niet terug te draaien. De stichting zal worden ontmanteld, het vrijwilligerswerk gaat verloren. Is er nou niemand in onze grote, geleerde stad die in deze kwestie een beetje kan masseren? Kom op burgemeester Henri Lenferink!