PvdA heeft met Ploumen weer lijsttrekker met warm, sociaal hart

Ik ben helemaal om. De warmte en originaliteit – ik heb de neiging het woord echtheid – te gebruiken, ga ik voor het eerst sinds jaren weer PvdA stemmen. Van jongs af aan stemde ik al op deze partij. En niet omdat mijn vader slager was – zoals Ploumen mij wat al te graag haar ‘nederige’ afkomst accentueert – maar gewoon uit het principe van eerlijke verdeling.

Ik ben al gaan  ‘schuiven’ tijdens het te lange bewind van Kok – ja, zo oud ben ik al. Als vakbondsman had ik wel een zekere bewondering, maar bespeurde bij hem als premier verrechtsing, ten koste van de laagverdienenden, de sociaal zwakkeren. Kok wilde ‘premier zijn van alle Nederlanders’; maar was dat zeker niet. Onbegrijpelijk voor mij dat hij ‘paars’ regeerde in twee kabinetten met VVD en D66, een partij die ik sedertdien ook tot rechts reken. Een partij waarop ik vanwege hun ideologie (medezeggenschap, volksraadpleging) ooit heb gestemd, maar daarmee ben gestopt toen ze tegen hun eigen principes ingingen.

Politiek is en blijft een ingewikkeld spel, waarvan teveel lijsttrekkers (teveel mensen) de code niet begrijpen. Geen enkel partijprogramma zal ooit ten volle worden uitgevoerd, omdat met andere partijen moet worden geregeerd (ja, dat inmiddels beladen en verafschuwde begrip ‘compromissen sluiten’). Partijprogramma’s zijn per definitie een vorm van volksverlakkerij, omdat het vaak voor hooguit de ‘helft’ kan worden verwezenlijkt. Helaas laten heel veel mensen zich misleiden door enorme ijdeltuiten (narcisten met dictatoriale neigingen) als Baudet en Wilders.

Ik verdiep me niet echt meer in partijprogramma’s. Ik kies nu op basis van mijn postzegel-criterium. Niet op hoe hun gezicht staat (hun postzegel, hun facie), maar of ik postzegels met een politicus zou willen en durven ruilen. Sinds haar aantreden als partijleider is dat Lilliane Ploumen, weer een mens met een sociaal en socialistisch hart. Het helpt ook dat ze Limburgse is; je hoort bij wijze van spreken de pastoor nog zachtjes op achtergrond. En als een van de weinigen gedraagt ze zich ook heel beschaafd in de vaak horkerige publieke discussies tussen politici; ze laat mensen uitspreken!

Eerlijk gezegd kwam tot op zekere hoogte ook Gert-Jan Segers van de ChristenUnie voor een ‘postzegelruildag’ in aanmerking, maar het botste uiteindelijk met zijn ‘christelijke partijprincipes’ die bepaalde groepen en mensen uitsluit.

Beleefd aanbevelend: stem op de PvdA!