New York van de top van de nieuwe WTC-tower

Ik ben wel meer op hoge gebouwen geweest: Eiffeltoren, Sears Tower (heet nu Willis Tower, Chicago), Olympiaturm in Munchen, nog iets in Beijing, waarvan me de naam ontschiet, en, bijna twintig jaar geleden, de Twin Towers van het WTC New York waarvan het instorten nog op mijn netvlies staat gebrand.

Aan al die bezoeken heb ik eigenlijk geen concrete herinnering (net als de meeste mensen, denk ik) overgehouden, in de zin van weet je wat je toen hebt gezien. Het is zo’n ding dat je doet op vakanties, foto’s maakt die inmiddels al lang zijn vergaan in die oude fotodoos, of gewoon zijn weggegooid of onvindbaar op je oude mobieltje.

In de loop der jaren heb ik van nabij de opbouw van Ground Zero gezien. En nu – na zoveel jaar op afstand te hebben gekeken, konden wij de nieuwe WTC-toren bezoeken (kaarten via internet voor 31 dollar p.p.).

Mijn emotionele betrokkenheid bij dit nieuwe hoge gebouw is toch anders dan al die andere stapeldozen die ik bezocht. Niet vanwege de architectuur – want die leek mij vergeleken met die vele andere torenflats niet echt opvallend of bijzonder – maar omdat ik meegegroeid ben naar het einde van deze enorme bouwklus; eindelijk kan ik nu ‘beleven’ wat ze tot stand hebben gebracht.

En een bezoek is waarlijk een show. In de razendsnelle lift (in ruim 50 seconden naar bijna 500 meter hoog) zijn rondom beeldschermen geplaatst die filmbeelden vertonen van hoe New York er door de eeuwen heen uitzag. En eenmaal op de ‘bovenste’ verdieping kun je New York, Manhattan en het achterland prachtig aanschouwen, schitterende foto’s maken. Let op: je kunt wel ook pech hebben als het regenachtig of mistig weer is.