Mijn kameraad heeft zich hersteld na blunderend Rijnland Ziekenhuis

Het gaat weer goed met mijn kameraad bij wie anderhalf jaar geleden keelkanker werd vastgesteld in het LUMC. Zijn energie komt langzaam terug en hij klust alweer een beetje in en rond het huis en op zijn volkstuin.

Hij heeft er ook weer zin in. Dat is dus NIET te danken aan het Rijnland ziekenhuis waar ze 16 maanden (van zomer 2016 tot oktober 2017) nodig hadden om tot twee keer toe ‘vast te stellen’ dat er niets aan de hand was met mijn maat. In het LUMC stelde medici vervolgens binnen drie weken vast dat hij keelkanker had.

Hij is door een heel diep dal gegaan. Kanker (ernstige ziekten in het algemeen) is vaak een verschrikkelijk eenzaam gevecht met jezelf, met het leven in het algemeen; vaak en veel twijfel of een behandeling wel (het goede) effect sorteert; of je het overleeft. En daarnaast al dat andere gedoe: vloeibaar voedsel uit tubes en flessen, smaak kwijt (gedeeltelijk nog steeds), te vroeg ontslagen bij het LUMC (dat was echt kantje boord), spoedopname om aan te sterken, operaties onder meer om lymfeklieren te verwijderen waarvan de wond in zijn keel maar niet wilde genezen.

Hij heeft inmiddels meer dan 40 ‘zuurstofbehandelingen’ ondergaan (deze week de laatste) waarvoor hij op werkdagen op en neer naar een ziekenhuis in Den Haag moest om daar met anderen in een soort grote tank uren achtereen ‘verse’ en ‘puurdere’ zuurstof in te ademen. Het heeft gelukkig geholpen: de wond in zijn keel is nu aan het helen. En zienderogen nemen zijn krachten toe.

Maar de miserie in geval van langdurige ziekte blijft nooit beperkt (een ongeluk komt zelden alleen). Na een jaar kwam mijn kameraad in de ziektewet terecht; zijn salaris werd gekort. Dat is echt ook heel wrang. Zeker als je werkgever jaren loftrompetten schalt over de kwaliteit van je werk en je brede inzetbaarheid en je toch vervolgens kort op je inkomen (terwijl de bouw weer booming is en hogere prijzen rekent). Wellicht heeft dat te maken met het feit dat mijn maat binnenkort ook met pensioen gaat. Er waren echt dagen dat hij gewoon geen geld had om te eten. En als het om geld gaat blijkt een mens maar verdomd weinig vrienden en familie te hebben! De toekomst ziet er gelukkig weer wat zonniger uit.