Leidse universiteit drammig en arrogant

Het schoot me al meteen in het verkeerde keelgat, toen ik hoorde van plannen voor aankoop en sloop van sociale huurwoningen aan de Doelengracht door de Leidse universiteit ten behoeve van uitbreiding van de Humanities (what’s in a name!) Campus. Je moet toch wel heel veel (elitair) lef hebben voordat je als (grotendeels) rijksgesubsidieerd instituut het lef hebt om unieke huurwoningen (alleen al vanwege de locatie) te willen slopen om je eigen (taal- en cultuurstudies) activiteiten bij elkaar te houden!

Veto
Gesteund door de meerderheid van de bewoners, kiest woningbouwvereniging De Sleutels nu ook (sic) voor behoud van haar huurwoningen aan de Doelengracht. Het leek er even op dat de bouwvereniging het al of niet doorgaan aan het resultaat van onderhandelingen tussen bewoners en universiteit zou laten afhangen. Ik zou als bestuurder van De Sleutels onmiddellijk mijn veto hebben uitgesproken. De mening van de huurders zou mij niet hebben geïnteresseerd, want er is geen keuze! Ik was nog even bang dat de universiteit nog extra geld (kapitalistische argumenten) zou betalen (hoge uitkoop- en verhuiskosten) aan bewoners om ze op die manier over te halen te vertrekken.

Arrogante Stolker
De arrogantie ook van de rector-magnificus (zeg maar: het grote schoolhoofd) Carel Stolker die in het Leidsch Dagblad reageert op de standvastigheid van bewoners en De Sleutels: ”Veertig gezinnen houden een ontwikkeling tegen die bepalend is voor de universiteit en voor Leiden voor de komende 200 jaar.” Heeft hij zich ooit eens afgevraagd hoe vaak de keuzes van de universiteit , later veelal met steun van gemeentebestuurders, ten koste van gewone Leidenaars is doorgedrukt? En als leidinggevende – als topmanager van een onderneming – weet hij dat er ALTIJD andere keuzes zijn, duurder misschien of planmatig minder aantrekkelijk, maar ze zijn er.

Den Haag
En al jaren – sinds de opening van een ‘dependance’ in Den Haag – is er in Leiden de angst dat de universiteit nog meer activiteiten zal verkassen naar die stad. En ook dit plan heeft weer die ondertoon, zo las ik in het Leids Nieuwsblad in een interview met Stolker. Lekker laten gaan, want de kern van de universiteit zal Leiden nooit de rug toekeren, maar alle toekomstplannen in de stad realiseren is onmogelijk. Overigens, waarom konden wel de wereldberoemde stedelijk laboratoria wel naar de stadsrand verhuizen, en deze faculteiten niet? Waarom niet een groot nieuw plan buiten de singels waarmee de nog steeds geldende ruimtenood (voor bezoekers), ondanks de nieuwe etage op het gebouw aan de Witte Singel, ook kan worden opgelost?

Machtsblok
Het lijkt er een beetje op dat er alles is gedaan om naar de door de universiteit gewenste oplossing toe te werken. Daarin past ook het aan boord hijsen van wethouder Frank de Wit, die zich al direct als voorstander van de plannen. Een kongsi die de huurders ervan heeft overtuigd dat het hier om een machtsblok gaat dat als een wals de Doelengracht zou gaan plaveien. Wat een domme bestuurder, die De Wit. Je committeert je niet aan plannen waarvan je alle facetten niet kunt overzien; waarvan de belangen van partijen nog niet is gewogen. En nu werpt onze burgemeester zich op als bemiddelaar, want het is zo verschrikkelijk belangrijk.

Bewoners, houd voet bij stuk!