Inspannende en herfstige voettocht van Sint Gerlach naar Maastricht

Het was koud en guur, soms harde wind en wat regen. Maar ik heb het samen met wandelmaatje Nico Welsink volbracht.

Dinsdag 30 oktober heb ik het laatste (of het eerste?) traject gelopen van het Pieterpad (de ‘nationale’ wandelroute van Pieterburen naar de Pietersberg, totaal ruim 430 km.), van Houthem-Sint Gerlach naar Maastricht (Wyck), een afstand van iets meer dan 10 kilometer over heuvels, langs bospaden en door Limburgse landschappen.

Leuk, maar wel erg inspannend voor iemand die linkszijdig gedeeltelijk is verlamd. Vooral ‘berg-op’ was het een crime, en de bospaden vol plassen waren ook niet erg aanlokkelijk. Ik was qua kleding goed voorbereid met vuilniszakken over de schoenen die ik met duct (ook wel duck) tape aan mijn regenbroek had bevestigd, waterdichte poncho en legerhoed.

Uiteindelijk viel het met de regen erg mee, maar was mijn kleding doorweekt van zweet doordat ik zo in plastic was verpakt. Ik was blij dat het bord Maastricht in beeld kwam. Toegegeven, na het verorberen van een paar taartjes, hebben we de laatste twee kilometer de bus naar het station genomen.

Onderstaande foto’s zijn gemaakt door mijn  wandelmaatje Nico Welsink. Zelf kan ik met maar één functionerende hand/arm geen foto’s maken met een fototoestel. Met de telefoon gaat het soms, maar Nico liep meestal voor me uit, op mijn verzoek trouwens. Als je wankel bent, wil je ruimte om je heen. Bovendien, fotograferen is dé hobby van Nico! De eerste foto is ‘van’ Nico zelf, genomen door een medewerkster van het hotel in Valkenburg waar we logeerden (Tummers aan de Stationsstraat).