Hoogmade telde in de vijftiger jaren 3 cafés en 15 winkeltjes

Hoogmade telde zo rond 1955 heel wat winkeltjes en ondernemers. In zekere zin was ons dorp selfsupporting. Hoogmadenaren gingen eigenlijk alleen voor kleding en schoeisel naar de stad. Een inventarisatie door Piet van der Post, geboren (1949) en getogen dorpeling. Met dank aan Piet van der  Ing voor het beschikbaar stellen van de oude foto’s.

Als we beginnen aan de kant van de Van Klaverweijdeweg aan de rechterkant was er op de plaats waar nu het appartementengebouwtje ‘De Gulle Pons’ staat, was een donkerbruin café (Pons genaamd) annex winkeltje, waar je verpakte levensmiddelen kon kopen, uitgebaat door de twee broers en twee zussen Van der Eng. Volgens Siem van Tol kookten de dames ook op bruiloften en partijen, in ieder geval op die van hem met Jo van Wieringen in juni 1950. Een feest dat werd gevierd in de stal van de boerderij aan de Vissersweg 14.

Naast Pons, was de winkel van Van der Klauw, later Ludlage, waar onder meer petroleum, schroefjes , moertjes , borstels e.d. verkocht werden. Dat pand stond op de plaats van de huidige woning van Clemens en Margreet Volwater. Ongeveer daar tegenover was nog een postkantoortje (aanbouw van woning van Jan van de Pouw Kraan (tuinder Jan – bijnaam – ‘kontje) dat werd bestierd door mevrouw Zaal en haar man die ook postbode was op het dorp. Lange tijd – tot vlak na de oorlog – was dat een van de weinige plekken met een telefoon. Wie moest telefoneren (of een urgent telefoontje ivm een overlijden of ongeval bijvoorbeeld kreeg) ging dus naar het postkantoor.

Direct naast Van der Klauw was de groentewinkel van Wim van der Star, bijnaam Wim stek. Ongeveer 40 meter verder was de manufacturenwinkel van Theo Pauw.

Een oude foto (circa 1920?) van het bedrijf Deckers met als inzet (recenter ook) de benzinepomp.

Daar bijna tegenover was het bedrijfje annex benzinepomp van Wim Deckers, die ook witgoed en fietsen verkocht. Weer twee 2 huizen verder aan de rechterkant was de tabakswinkel annex kapperszaak van Toon Schrader gevestigd. Iets verder lag de slagerij van, toen Vreeburg, later Van den Berg. En pal daarnaast het kruidenierswinkeltje van Lena Disseldorp.

Slagerij Van den Berg, voorheen Vreeburg (linkerpand).

De zijgevel met reclameplaat van het kleine winkeltje van Lena Disseldorp.

Voorbij de kerk, aan de linkerkant van de weg, was bakkerij Van der Voorn, later Jansen, gevestigd. Pal daarnaast, waar nu Jan van Leeuwen woont, was de schoenenwinkel van Van Schagen, die later overgenomen is door Ludlage die er op zijn beurt een soort voorloper van Blokker van maakte en, later ook groente en fruit verkocht. Dan even ‘niks’ tot het café/zaalverhuur/slijterij van Van der Ploeg (Kerkstraat 37), waarnaast de levensmiddelenzaak van Piet Witteman gevestigd was.

Een winters plaatje van Bakkerij Van der Voorn, later bestierd door Georg Jansen. Links de woning van Theo van der Wereld die bank aan huis hield (Boerenleenbank) totdat Hoogmade begin jaren zestig een ‘eigen’ bankgebouw kreeg aan de Kerkstraat.

Ludlage groeide in de de jaren vijftig/zestig door het brede assortiment al uit tot een soort Blokker.

De ‘grootste supermarkt’ van Hoogmade was die van Witteman, pal naast café/slijterij Van der Ploeg.

Dan de fietsenzaak van Henk Bank, die om een of andere reden de bijnaam had van’Henk tul, die naast verkoop ook fietsen repareerde. In zijn winkel werden ook snoep en rookwaren verkocht, alsmede een beperkt assortiment schoenen en rubber laarzen en gasflessen van Shell toen Hoogmade nog geen aardgas kende.

links de winkel/woonhuis van Piet Witteman, de kapper. Rechts, de oude boerderij waar -achterom – het winkeltje van Jo Blom was gehuisvest.

Naast de winkel van Bank was de ‘verfschuur’ en glashandel van Freek Otte die na zijn pensionering ook verf en behang ging verkopen in zijn woning (aan de andere kant naast Bank) en waar je steevast een pepermuntje kreeg als je wat kocht.

Weer even verder was de kappers- annex sigarenzaak van ook een Piet Witteman, die ‘Piet de kapper’ genoemd werd. Hij verkocht ook elektrische scheerapparaten. Daar schuin tegenover was het kleine winkeltje van Jo Blom, ‘koek achterom’. Een piepklein winkeltje, waar zij levensmiddelen verkocht, vooral snoep en koek. Je kon er nog lang een kauwgombal kopen voor een cent, een populaire hobby van kinderen. Later – omdat het pand (voormalige boerderij) moest wijken voor de ‘nieuwe’ brug (midden jaren zestig) verhuisde haar winkeltje mee naar haar woning in het Europaplantsoen.

Dan de protestante kerk voorbij waarachter op de Vissersweg het café van Van Goozen was gevestigd, die ook visboten verhuurde. Later werd dat ‘De Kromme Does’.

De ‘laatste’ winkel was gevestigd aan de Oude Kerkweg, waar Niek Zonneveld een melkzaak had, zijn bijnaam was ‘Niek pint’ (zie elders op deze site).

Al met al kom ik zo op 17 winkeltjes, waaronder 3 cafés, en dat op een bevolking van naar schatting 800 mensen. En allen konden er, in meer of mindere matre van leven. Hoe het hen later vergaan is, zal duidelijk zijn.

Piet van der Post (2017)

4 antwoorden
  1. Bernadette
    Bernadette zegt:

    Leuk artikel; En anekdote over Jo Blom in het Europaplantsoen: daar moest ik af en toe wat halen want zo ging dat destijds; alle middenstanders kregen op tijd hun klandizie. Vaak ook toiletpapier bij de boodschappen en dan vroeg Jo: “Goedkoop of duurder toiletpapier?”. Als ik dan antwoorde dat het goedkoop moest zijn, was haar reactie: “Ach ja, je gooit het toch meteen weg!”. Overigens was haar etalage ook volgepropt met pakken toiletpapier.

    Beantwoorden
  2. Manuela Koetsier
    Manuela Koetsier zegt:

    Leuk om te lezen!
    Ik behoor tot een familie welke heel vroeger in de oude ark heeft gewoond. Veel van mijn familie heeft het over dit straatje en de winkeltjes.
    Zijn er ook foto’s van de families die daar gewoond hebben? Ben er al een tijd je naar op zoek..
    Voor mij het belangrijkste: familie Koetsier-Groenendijk

    Beantwoorden
    • Bernadette van der Wereld
      Bernadette van der Wereld zegt:

      Hoi Manuela,

      De Ark kan ik me nog goed herinneren, zelfs toen het afgebroken is. Er is filmmateriaal van de bewoners, in de 60-er jaren gemaakt door Aad van Mil. Mocht je deze film nog niet gezien hebben, dan zou ik het naar je kunnen mailen met “We transfer”.

      Beantwoorden
      • Manuela
        Manuela zegt:

        Hoi Bernadette, ik zie nu net toevallig jou reactie, na het kijken van het programma Verborgen Verleden. Ik ben nog steeds op zoek naar foto’s van Hendrik Koetsier, mijn overgrootvader. Niemand in de familie heeft een portret van hem. Ik ‘heb’ wel die van zijn kinderen, op Aaltje Koetsier na. Ik wil ze zo graag vinden, gewoon om te kijken op wie wij allemaal lijken. Mijn vader leek veel op zijn vader. Hoe ver zitten die kenmerken erin zeg maar.
        Ik zou het fantastisch vinden als je mij dat kunt toesturen, wie weet.. Ontzettend bedankt voor je reactie. Ik ben helemaal blij verrast.

        Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een antwoord achter aan Bernadette Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *