Mijn witte opa’s zijn van circa 1880. Ik dacht daaraan naar aanleiding van Keti Koti en de excuses die de koning aanbood voor de door de elite van Nederland gepleegde terreur en uitbuiting van – vooral – Afrikaanse, Aziatische en Nederlandsch-Indische slaven in ‘onze’ overzeese gebiedsdelen. De slavernij werd in 1863 officieel afgeschaft, feitelijk in 1873. Helemaal niet ver van de tijd waarin mijn grootouders zijn geboren.
In het crematorium Sterrenheuvel te Haarlem hebben familie, vrienden en oud-collega’s zaterdag (23 oktober 2021) afscheid genomen van Jan Geert Majoor, jarenlang hoofdredacteur van het Leidsch Dagblad (later ook van Haarlems Dagblad, De Gooi- en Eemlander en Noordhollands Dagblad). Hij overleed 15 oktober aan de gevolgen van alvleesklierkanker, dat bij hem in de zomer van 2019 werd vastgesteld.
Oud-leraar Nederlands Leo (L.J.) de Ridder (geboren 15-1-1937 in Noordwijk, overleden te Leiderdorp 9 februari 1992) schreef in 1987 zijn herinneringen op aan het klein-seminarie Hageveld in Haarlem, waar hij het gymnasium (1949-1955) volgde ter voorbereiding van het priesterschap. Hij woonde toen alweer ’thuis’ bij zijn moeder aan de Voorstraat in Noordwijk-binnen, daartoe gedwongen door de ‘verlammende’ ziekte van Parkinson.
Als een soort jachthond staat Pop klaar om te ontsnappen via het dakraam. Deze keer nog mislukt.
In mensenjaren uitgerekend ben ik maar ongeveer 9 jaar oud geworden,. Ik ben geboren op 23 juli 2018 in Lelystad, in een nest met drie zusjes. Mijn vader heb ik nooit gekend, want mijn moeder was een echte zwerfkat. Haar trof het geluk dat ze vlak voordat ze van ons moest bevallen lieflijk werd opgenomen door een jong gezin, waar wij de eerste maanden van ons leven gezusterlijk doorbrachten
Het zal ergens in 2013 zijn geweest dat ik bij mijzelf een – latent – verlangen bespeurde om oud-studenten van Beresteyn te ontmoeten. In al die jaren daarvoor nooit aan gedacht, absoluut geen interesse. Maar op een moment heeft dat brein – dat heet misschien ouder worden; terug naar vroeger casu quo het romantiseren van wat voorbij is (meestal een valse indicator) – van mij kennelijk een andere schakeling gemaakt waarna het verlangen was geboren.