Ik berichtte al eerder over mijn kameraad die in het LUMC wordt behandeld voor keelkanker. Het Rijnland Ziekenhuis kon eerder zelfs na 16 maanden ‘onderzoek’ niets vaststellen. ,,Echt mijnheer, u hebt niets”, was daar het commentaar in twee vestigingen die het onderzochten. Hij werd weggezet als een fantast, waar het LUMC daarna binnen een maand de diagnose keelkanker stelde.
Ik hoorde dezer dagen weer veel mensen spreken van aantasting van de privacy. Dat is inmiddels een soort toverwoord’ geworden dat te pas en te onpas wordt gebruikt. Het ging over een besluit van de rechter afgelopen week dat het gebruik van de Museumjaarkaart door een man (die om belastingtechnische reden beweert dat hij in het buitenland woont) als bewijsmateriaal kan gelden van zijn verblijf in Nederland.
In mijn horeca-herinneringen over Leiden uit de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw staat geschreven dat er in Leiden in ieder geval twee Limburgers – echte kroegtijgers – waren van ongeveer dezelfde leeftijd.
Wat zitten we toch te klooien met onze gezondheidszorg. Waarom zijn we (ze) niet in staat een degelijke visie te ontwikkelen op onze steeds duurder wordende gezondheidszorg? Wat doen al die geleerde en goed betaalde managers en wetenschappers?